yogAShTakam

शमो दम आसनं च प्राणायामश्चतुर्थकः ।
प्रत्याहारो धारणा वै ध्यानं समाधिरष्टमः ॥ ५९ ॥
स्वधर्मयुक्तभावेन मनो नियम्य यत्नतः ।
यतते ब्रह्मप्राप्त्यर्थं स शमः परिकीर्तितः ॥ ६० ॥
स्वधर्मस्थितिमास्थाय नियमादिस्वभावतः ।
दमेद्देहं सुशांत्यर्थं दमस्तेन प्रकथ्यते ॥ ६१ ॥
स्वस्तिकादीनि भो दक्ष आसनानि विशेषतः ।
साधयित्वा समातिष्ठेद्योगार्थमासनं स्मृतम् ॥ ६२ ॥
प्राणायामं ततोऽभ्यस्य लघ्वादिकं क्रमेण च ।
योगार्थं साधयेद्वायुं स प्राणायाम उच्यते ॥ ६३ ॥
नानाविषयभोगार्थं गच्छंतींद्रियकाणि तु ।
तेभ्यस्तानि समागृह्य योगयुक्तानि कारयेत् ॥ ६४ ॥

Pageखं. ९ अ. ३ पान ९
स मनांसि सुशांत्यर्थं हृत्वा हृत्वा पुनः पुनः ।
इंद्रियाणि नरः कुर्यात् प्रत्याहारः स वै स्मृतः ॥ ६५ ॥
महावाक्यादिभिः प्रोक्तं ब्रह्म शब्दार्थभावतः ।
संधार्य स श्रमेद्दक्ष धारणा सा प्रकीर्तिता ॥ ६६ ॥
हृदि ब्रह्मावबोधश्च जायते ऐक्यभावतः ।
स्वस्य तेन समाख्यातं ध्यानं ब्रह्म सुखप्रदम् ॥ ६७ ॥
ततो ब्रह्मणि सोऽप्येवं लीनः संजायते परे ।
न ब्रह्म न स्वयं तत्र समाधिः परिकीर्तितः ॥ ६८ ॥
इदं योगाष्टकं प्रोक्तं योगप्राप्त्यर्थमादरात् ।
सेविनां ब्रह्मदं पूर्णं भविष्यति न संशयः ॥ ६९ ॥
तत्र मायायुता जीवा भिन्नदेहधरा मताः ।
तेषामष्टकमेवं तद्वर्तते साधनात्मकम् ॥ ७० ॥