How is brahma of viakata?

विकटस्त्वं कथं वेदे कीदृशं ब्रह्म तस्य तु । –
जन्मादिहीनभावश्चेत् कथं देहप्रधारकः ॥ ३ ॥
वद सर्वं विशेषेण त्वां ज्ञास्यामि यथार्थतः ।
तदा ते शरणं नाथाऽऽगमिष्यामि न संशयः ॥ ४ ॥
विकट उवाच ।
माया नानाविधा दैत्य सा खेलति मया धृता ।
भेदान् कृत्वा तदाधारान् मयूरेशं वदंति माम् ॥ ५ ॥
मायाशब्दं मयूराख्यं वदंते तत्त्वदर्शिनः ।
तस्याः स्वामिनमेवं मां मयूरेशं विलोकय ॥ ६ ॥
नानाभेदयुतं ब्रह्मासद्रूपं कथ्यते बुधैः ।
उत्पत्तिस्थितिसंहारसाक्षिरूपप्रदर्शनात् ॥ ७ ॥
तत्रामृतमयं ब्रह्म सदा भेदविवर्जितम् ।
तदेव विकटं तस्मात् सत्यं जानीहि मां परम् ॥ ८ ॥
सदाऽखंडमये दैत्य कुत्र ब्रह्मणि वर्तते ।
सृष्टिस्थितिलयत्वं च साक्षिरूपं वदस्व माम् ॥ ९ ॥
चतुर्भिर्वर्जितं ब्रह्म चतुर्युक्तं महामते ।
तत्र नैव विजानीहि विकटेऽमृतसंज्ञिते ॥ १० ॥
सर्वेषां जीवनं ब्रह्म तदेव विकटं मतम् ।
तं भजस्व विधानेन मृत्युहीनो भविष्यसि ॥ ११ ॥

Pageखं. ५ अ. २५ पान १००
सिद्धिर्भ्रांतिकरी प्रोक्ता बुद्धिर्भ्रांतिधरा मता ।
तयोः स्वामी गणेशश्च विचारय हृदि स्थितः ॥ १२ ॥
चित्तं पंचविधं दैत्य तत्र भ्रांतिश्च पंचधा ।
भ्रांतियुक्तं महच्चित्तं त्यक्त्वा चिंतामणिं भज ॥ १३ ॥
सर्वेषां चित्तगोऽहं तु मत्प्राप्त्यर्थं महामते ।
देहधारी स्वयं भूत्वा भक्तान् शांतिं ददाम्यहम् ॥ १४ ॥
संप्रज्ञातो नराकारो संप्रज्ञातात्मकं शिरः ।
तयोर्योगेऽभवं देहधारी गजं विचारय ॥ १५ ॥
अतोऽहं गजवक्त्रश्च दर्शनं मे सुयोगिनाम् ।
स्वसंवेद्यं भवेन्नूनं तेन स्वानंदवासकृत् ॥ १६ ॥
मायाक्रीडार्थमानंदाद्रचितं विविधं पुरा ।
स्वस्वधर्मयुतं विश्वं चित्ते तिष्ठामि नित्यदा ॥ १७ ॥
देवासुरमयोऽहं तु न भिन्नं मे प्रवर्तते ।
तथापि धर्मरक्षार्थं हन्मि सर्वान्न संशयः ॥ १८ ॥
स्वर्गेषु स्थापिता देवा नराः पृथ्व्यां मया तथा ।
असुरा विवरेष्वेवं त्रिविधं त्रिषु संस्थितम् ॥ १९ ॥
यदा लोभयुता देवाः पातालस्थान् महासुरान् ।
हंतुं विष्णुमुखाः क्रोधाद् बभूवुश्चोत्सुका बलात् ॥ २० ॥
तदा क्रोधयुतोऽहं तु दैत्यानां हृदि संस्थितः ।
तपःसामर्थ्यसंयुक्तान् करोमि दानवान् परान् ॥ २१ ॥
विघ्नकर्ताऽमराणां वै दैत्यानां विघ्नहारकः ।
भवामि तेन दैत्येंद्रा जययुक्ताः सदाऽभवन् ॥ २२ ॥
असुरैर्हन्यमानाश्च देवेंद्रा वनवासिनः ।
बभूवुः काम जानीहि संशयो न मदिच्छया ॥ २३ ॥
यदा दैत्या महादुष्टा मदयुक्ता बभूविरे ।
कर्मनाशप्रभावेण देवानां मूलछेदकाः ॥ २४ ॥
तदा देवाः समर्थाश्च प्रजघ्नुर्दैत्यनायकान् ।
दैत्यानां छिद्रकं सर्वं दर्शयामि हृदि स्थितः ॥ २५ ॥
ब्रह्मादीनामवध्याश्चेद्यदा दैत्या भवंति च ।
तदाऽहं देहधारी तान् भूत्वा हन्मि विशेषतः ॥ २६ ॥
यदा स्वधर्मसंयुक्ता देवा दैत्या बभूविरे ।
तदा तेषां हृदि स्थित्वा तिष्ठाम्यसुर सर्वदा ॥ २७ ॥
त्वया देवगणाः सर्वे पीडिता धर्मलोपक ।
अतस्त्वां हंतुमायातो देवपक्षधरो ह्यहम् ॥ २८ ॥
हनिष्यामि महादुष्ट यदि मामवमन्यसे ।
जीवितुं त्वं सुखी देव वैरं त्यक्त्वा भवेच्छसि ॥ २९ ॥
एवमुक्त्वा महादैत्यं विकटो विरराम ह ।
कामासुरः प्रसन्नात्मा बभूवे भाविगौरवात् ॥ ३० ॥ –

अशांतं मायया युक्तं चित्तं भ्रांतियुतं सदा ।
विकटे शांतिमापन्नमतस्त्वं विकटो मतः ॥ ४५ ॥ –