Does muhurta/time-calculation always exist?

ततो वेदाज्ञया हृष्टाः स्थापयंति स्म मूर्तिकाम् ॥ १० ॥
संपूज्य ध्याननिष्ठास्ते जेपुर्मंत्रं विधानतः ।
निराहारेण विघ्नेशं तोषयंति स्म देवपाः ॥ ११ ॥
यस्मिन् काले च देवेशैः स्थापिता मूर्तिरुत्तमा ।
भाद्रशुक्लचतुर्थी सा तदा माध्याह्नगाऽभवत् ॥ १२ ॥
सोमवासरसंयोगः स्वातीनक्षत्रकं महत् ।
दैवयोगेन कालश्च संप्राप्तः शक्तयः परः ॥ १३ ॥
शक्तय ऊचुः ।
सृष्टिहीनं तदा देवि कथं मासादिकं बभौ ।
एतत् कुतूहलं ब्रूहि संशयच्छेदनाय नः ॥ १४ ॥
आदिशक्तिरुवाच ।
दृश्यभावात्मकः कालो नश्यति स्म युगे युगे ।
सदैव ब्रह्मणि सर्वं ब्रह्माकारं प्रवर्तते ॥ १५ ॥
कालमानेन विघ्नेशो योगनिद्रापरोऽभवत् ।
तथा निद्राविहीनः स चकार सृष्टिमुत्तमाम् ॥ १६ ॥
ब्रह्मणि ब्रह्मरूपः स कालस्तत्र समास्थितः ।
अज्ञानेन जनानां चेत्तस्य संसेवनं भवेत् ॥ १७ ॥
तेन सिद्धियुताः सर्वे भवंति स्म न संशयः ।
ज्ञानतोऽज्ञानतो वाऽपि यथा वह्निकणो दहेत् ॥ १८ ॥
माघे शुक्लचतुर्थ्यां स गणेशो वरदोऽभवत् ।
अंगारकयुतायां तु मूर्तिमध्याद्विनिर्ययौ ॥ १९ ॥
दृष्ट्वा चतुर्भुजं ढुंढिं मयूरोपरि संस्थितम् ।
सिद्धिबुद्धिसमायुक्तं भालचंद्रं महोदरम् ॥ २० ॥
त्रिनेत्रं शेषनाभिं च चिंतामणिधरं परम् ।
शूर्पकर्णं गजास्यं च एकदंतविराजितम् ॥ २१ ॥
पाशांकुशरदैर्युक्तमभयं दधतं प्रभुम् ।
भूषणैर्भूषितं वस्त्रै राजितं ददृशुः परम् ॥ २२ ॥
तत उत्थाय देवेशा मया युक्ताः प्रणम्य तम् ।
पुपूजुस्तुष्टुवुश्चैव प्रहृष्टमनसोऽभवन् ॥ २३ ॥